چه چیزی انتظار می رود زمانیکه کنجکاو عکسبرداری خود را شروع می کند
دکل کاوشگر هفت دوربین را نشان می دهد: عکسبردار میکرو ریموت، قسمتی از دستگاه شیمی و دوربین، چهار دوربین سیاه و سفید هدایت کننده(دوتا چپ و دوتا راست) و دو دوربین رنگی دکل (دوربینهای اصلی).
تصویرهای نخستین از کاوشگر به اندازۀ ماشین از دوربینهای یک مگاپیکسلی اجتناب از خطر (Hazcams) که به بدنۀ کاوشگر متصل شده اند خواهد آمد. زمانیکه مهندسان مشخص نمودند که اعزام دکل سنجش از راه دور و دوربینهای پیشرفته آن امن است، فرایندی که ممکن است چندین روز طول بکشد توسط کنجکاو آغاز می شود تا پیرامون عجیب و غریب خود را تحقیق نماید.
به گفتۀ جاستین ماکی از JPL ناسا: یک مجموعه از تصویرهای با وضوح کم خاکستری از Hazcam طی دقایق اولیه فرود بر سطح به دست می آید.
تصویرهای اولیه احتمالاً بیش از دو ساعت بعد از فرود در طول زمان باز سازی سیگنال مدارگرد ادیسۀ ناسا می رسند. آنها با Hazcam های راست و چپ در پشت و روبروی کاوشگر گرفته خواهند شد و آنها هنوز با وضوح کامل نیستند (دو تصویری که ابتدا به زمین می رسند کپی های کوچکی هستند که دارای سایز 64 در 64 پیکسل می باشند). Hazcam ها با لنزهای پهن میدان و نازک در ابتدا با لایۀ شفاف پوشیده شده اند. پوششها طراحی شده اند تا از دوربینها در مقابل گرد و غباری که ممکن است در زمان فرود به هوا بلند شود حفاظت کنند.
این تصویرهای اولیه به مهندسان یک ایدۀ خوب در مورد اینکه چه چیز اطراف کنجکاو را احاطه نموده و همین طور مکان و شیب آن می دهند.
تصویرهای رنگی توسط تصویر بردار نسل بهرام کاوشگر یا MARDI، زمان فرود کاوشگر بر سطح بهرام به دست آمده و کمک خواهند نمود محل کاوشگر با دقت مشخص شود. تصویرهای نخستین از MARDI انتظار می رود 16 مرداد ماه روز بعد از فرود فرستاده شوند. این عکسها نیز به شکل کوچک (در مورد دوربینهای علمی اندازۀ عکسهای کوچک می توانند تغییر کنند که بزرگترین آنها 192 پیکسل عرض و 144 پیکسل طول دارد). یک تصویر با وضوح کامل نیز ممکن است در این زمان برگردد.
انتظار می رود تصویر های رنگی اضافی از سطح سیاره صبح روز 17 مرداد ماه توسط تصویر بردار هند لنز یا MAHLI که یکی از پنج وسیله بر روی ابزار بازو مانند محقق کاوشگر می باشد بدست آیند. دوربین طوری طراحی شده که تصویرهای نزدیک از صخره ها و خاک و همینطور تصویرهای دور از افق بگیرد. زمانیکه کنجکاو فرود آید و بازوی آن هنوز به کار نیفتاده این ابزار به یک طرف جهتگیری می کند و این کار به آن اجازه می دهد تا یک تصویر اولیه رنگی از منطقۀ دهانۀ گیل بردارد.
زمانیکه دکل کنجکاو در حال برافراشته شدن می باشد Navcam ها شروع به گرفتن تصویرهای یک مگاپیکسلی استریو 360 درجه ای حول کاوشگر و همینطور تصویرهای عرشۀ کاوشگر خواند نمود. این دوربینها زاویه محیطی برابر 45 درجه میدان دید دارند و می توانند اندازه ای برابر یک توپ گلف را درفاصلۀ 25 متری تشخیص دهند. آنها طوری طراحی شده اند که به سرعت چشم انداز را بررسی کنند و نه تنها می توانند به تمام اطراف نگاه کنند بلکه به بالا و پایین هم می توانند نگاه نمایند. تصویرهای دوربین هدایت انتظار می رود سه روز بعد از فرود اگر دکل طبق برنامه برافراشته شود به زمین برسند.
مانند Hazcam ها، تصویرهای Navcam جهت بدست آوردن اطلاعات سه بعدی در مورد سطح بهرام استفاده می شود. به همراه هم آنها کمک می کنند دانشمندان و مهندسان تصمیم هایی بگیرند در مورد اینکه به کجا و چطور کاوشگر را هدایت کنیم و اینکه کدام صخره را برای شناسایی اجزای شیمیایی آن با ابزارمان آزمایش کنیم. بنا بر گفتۀ ماکی یک قسمت بزرگ از ماموریت بر روی سطح با استفاده از تصویرهای بدست آمده از دوربینها هدایت می شود.