نیل آرمسترانگ نخستین مردی که طی ماموریت آپولو 11 در سال 1969 بر روی ماه راه رفت به دلیل ضایعۀ قلبی عروقی در سن 82 سالگی فوت کرده است.
سخنرانی آرمسترانگ که در آن گفت: "این یک گام کوچک برای یک انسان و یک جهش بزرگ برای نوع بشر است" در 20 ژولای 1969 در حالیکه او نخستین فردی که تا به آن زمان بر روی یک جسم سیاره ای دیگر قدم نهاده بود ایراد شد. این سخنرانی خیلی زود بخشی از تاریخ شد.
آرمسترانگ از طریق همسر خود دو پسر، یک پسر خوانده، یک دختر خوانده و 10 نوه و یک برادر و خواهر داشت. برای اطلاعات بیشتر به www.neilarmstronginfo.com مراجعه نمایید.
خلبان مدول ماه آپولو 11 و همکارش باز آلدرین که بر روی ماه پیاده روی نمود در مورد مرگ آرمسترانگ می گوید:" من از فهمیدن خبر مرگ نیل آرمسترانگ امروز خیلی ناراحتم. نیل و من با هم به صورت همکاران فنی آموختیم اما ما همچنین دوستان خوبی بودیم که در طول ماموریت آپولو 11 همیشه با هم در ارتباط بودیم. هر زمان من به ماه نگاه می کنم لحظه ای را به یادم می آورم که بیش از چهار دهه از آن گذشته زمانیکه فهمیدم گرچه ما از هر دو انسان دیگری تا آن زمان از زمین دورتر شدیم با اینحال تنها نیستیم."
نیل آرمسترانگ فرد بسیار تاثیر گذاری برای همۀ ما در مرکز فضانوردها بود. گام تاریخی او بر روی سطح ماه چیزی اساسی برای تعداد زیادی از رویاهای شخصی ما برای فضا نورد شدن بود. تنها چیزی که فعالیت او را درخشان تر می کند فروتنی او درمورد کارهایش بود. ما دلمان برای او به عنوان یک دوست، مربی، کاوشگر تنگ می شود.
نیل آ. آرمسترانگ در 5 آگوست 1930 در واپاکونتای اوهایو متولد شد. او یک مدرک مهندسی فضایی از دانشگاه پوردو گرفت و کارشناسی ارشد در مهندسی هوافضا از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گرفت.آرمسترانگ در سال 1962 به عنوان یک فضا نورد انتخاب شد. اولین پرواز فضایی او گمینی 8 بود که او آن را فرماندهی نمود. او اولین فرد غیر نظامی بود که با یک فضاپیمای آمریکایی پرواز نمود. با همکاری فضانورد دیوید آر. اسکات، آرمسترانگ نخستین ارتباط در فضا را با ماهوارۀ هدف آجندا بر قرار نمود.
یکی از محدود تصویرهایی که آرمسترانگ را در طول پیاده روی ماه در ماموریت آپولو 11 نشان می دهد.
قبل از اینکه آرمسترانگ یک فضانورد شود او راکت-پاورد ایکس 15 به عنوان یک پرواز آزمایشی خلبانی نمود.
آرمسترانگ بعداً به عنوان معاون مدیر فضانوردی در مرکز تحقیقهای پیشرفته و فن آوری در قرارگاه فرماندهی ناسا معرفی شد. او از آژانس فضایی در سال 1971 استعفا داد. به عنوان یک پروفسور در دانشگاه سینسیناتی از سال 1971 تا 1979 به تدریس و تحقیق پرداخت.