مطالب علمی

محققین با استفاده از الماس می‌توانند پسماندهای هسته‌ای را به باتری تبدیل کنند. آنها می‌گویند اگر مواد رادیواکتیو کوتاه‌برد را در الماس قرار دهیم، قادر خواهیم بود تا جریانات الکترونیکی خفیفی ایجاد کنیم.

هر چند تیم پژوهشگران از ایزوتوپ‌های نیکل برای آزمایشات خود در این زمینه استفاده کرد، اما در نهایت قصد دارد برای این محصول از ایزوتوپ‌های کربن استفاده کند که در بلوک‌های گرافیتی مورد نیاز نیرو‌گاه‌های هسته‌ای کاربرد دارد.

هر چند باتری‌های یاد شده قادر نیستند انرژی زیادی تولید کنند، اما دارای خصیصه‌ای هستند که نمی‌توان از آن غافل شد و آن هم طول عمر باتری است که به اندازه عمر تشعشعات رادیو اکتیو خواهد بود.

احتمال می‌رود که باتری‌های ساخته شده از پسماندهای هسته‌ای در تجهیزاتی به کار رود که امکان تعویض سریع باتری در آنها غیر ممکن است. از این دسته تجهیرات می‌توان به پهبادها اشاره کرد که در ارتفاعات بالا و در طیف‌های زمانی طولانی پرواز می‌کنند.همچنین این باتری‌ها می‌توانند منبع انرژی مناسبی برای فضا‌پیماها باشند. از سویی این باتری‌ها می‌توانند به کاوشگرها کمک کنند تا در زمان طی کردن فواصل بین ستاره‌ای و پس از اتمام سوخت خورشیدی خود، به انرژی این باتری‌ها اتکا کنند.

البته پژوهشگران تاکید دارند که هنوز در ابتدای راه هستند و یقینا ساخت این دسته از باتری‌ها با چالش‌هایی همراه خواهد بود. یکی از این مشکلات که به زودی با آن مواجه خواهند شد، هزینه‌های بالای ساخت باتری است، زیرا الماس جز مواد بسیار گران‌قیمت بوده و لذا ممکن است نتوان حجم بالایی از پسماندهای هسته‌ای را به باتری تبدیل کرد.

 با وجود چالش‌های فعلی و مشکلاتی که به یقین در آینده پیش خواهد، دانشمندان به ساخت این باتری‌ها امیدوارند، زیرا راه حلی است که نه تنها یکی از مهمترین تهدیدات زیست محیطی را از بین می‌برد، بلکه از سوی دیگر آن را به انرژی پاک هم تبدیل می‌کند.