مطالب علمی

در تصویر بالا اورانوس در رنگ کاذب دیده می شود  که توسط تلسکوپ فضایی ناسا در آگوست 2003  گرفته شده است. درخشندگی حلقه های مات سیاره و ماههای تاریک آن بیشتر شده است و قابل رویت هستند.

فضاپیمای ویجر ناسا 30 سال پیش به سمت اورانوس پرواز کرد، ولی محققان همچنان در حال کشف از میان داده های به دست آمده از آن هستند. یک مطالعه ی جدید که توسط محققان دانشگاه آیداهو انجام شده است، نشان می دهد که دو ماه کوچک که قبلا کشف نشده بود در حال چرخش نزدیک دو حلقه ی این سیاره است.

راب چانکیا دانشجوی دکترای آیداهو، زمانی که اطلاعاتی که از قبل (تصاویر قدیمی از حلقه های یخی اورانوس که توسط ویجر 2 در سال 1986 گرفته شده بود) به دست آمده بود را بررسی می کرد، مقداری مواد روی لبه ی حلقه ی آلفا که یکی از درخشانترین حلقه های اورانوس است مشاهده کرد که به صورت دوره ای تغییر می کنند. چیزی شبیه به اتفاقی که در حلقه ی مجاور بتا رخ می دهد.مت هدمان پروفسور فیزیک دانشگاه آیداهو می گوید: هنگامی که در این الگو در مکان های مختلف در اطراف حلقه نگاه می کنیم، طول مو ج متفاوت است. در اطراف حلقه نقاطی در حال تغییر دیده می شود . مت هدمان همراه با چانکیا در حال تحقیق روی داده های به دست آمده هستند.چانکیا و هدمان که به خوبی به فیزیک حلقه های سیاره ها آشنا هستند، با استفاده از داده های فضا پیمای کاسینی ناسا حلقه های زحل را مطالعه کردند، چیزی که در حال حاضر در مدار سیاره ی زحل در چرخش است.با استفاده از داده های کاسینی ایده های جدیدی در مورد چگونگی رفتار حلقه مطرح شده است. آنها دریافتند در حلقه های اورانوس چیزی شبیه به ساختار ماه در زحل وجود دارد که احیاء ماه نام گرفت.

محققان تخمین زدند چندین ماه در حلقه های اورانوس در قطر 2 تا 9 مایلی (4 تا 14 کیلومتری) قرار دارند، که به کوچکی ماه های زحل هستند اما از ماه های شناخته شده ی اورانوس نیستند.ماه های اورانوس در نقاطی به طور خاص سخت هستند زیرا سطح آن ها با مواد تاریک پوشیده شده است.

هدمان می گوید ما ماه هایی هنوز ندیده ایم و این ایده که اجرام دیده شده ماه باشند ممکن است اشتباه باشد، چون اندازه ی ماه ها بسیار کوچک است. تصاوید ویجر به اندازه ی کافی واضح نیستند که به سادگی بتوانیم ماه ها را ببینیم. هدمان می گوید یافته های آن ها می تواند به تعریف بعضی از مشخصات حلقه های اورانوس که به طور عجیبی نسبت به حلقه های زحل باریک هستند، کمک کند. اگر این ماه ها وجود داشته باشند می توانند به عنوان ماه های " چوپان " باشند، که به حفظ حلقه از پخش شدن و پراکنده شدن کمک می کنند.دو عدد از 27 ماه شناخته شده ی اورانوس یعنی اوفلیا و کوردلیا، نقش چوپان را در حلقه ی اپسیلون اورانوس ایفا می کنند. مشکل نگه داشتن حلقه های باریک در سال 1977 با کشف حلقه های اورانوس کشف شد و بسیاری از دینامیک کار ها روی این موضوع بررسی می کنند. چانکیا و هدمان می گویند تایید اینکه آیا این ماه های کوچک در واقعیت وجود دارند یا نه با استفاده از تصاویر تلسکوپ ها یا فضا پیما ها به دیگر محققان واگذار می کنیم. آنها با ادامه ی بررسی الگوها در حلقه ی اورانوس، به کشف بیشتر از اسرار این سیاره کمک می کنند.

ویجر 2 و دوقلوی آن ویجر 1 به فاصله ی 16 روز در سال 1977 به فضا فرستاده شدند. هر دو فضا پیما به سمت مشتری و زحل به پرواز در آمدند و ویجر 2 به اورانوس و نپتون نیز پرواز کرد. ویجر 2 طولانی ترین پرواز مداوم را انجام داده است و انتظار می رود در سال های نزدیک وارد فضای بین ستاره ای شود. ادامه ی این ماموریت به ارسال مشاهدات بی سابقه ای از محیط فضا در منظومه ی شمسی و در فضایی در دورتر از منظومه ی شمسی به ما خواهد داد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویجر به سایت زیر  مراجعه نمایید. 

.http://voyager.jpl.nasa.gov