مطالب علمی

حلقه ی جوی پلوتو شبیه به یک هاله ی درخشان با نور پس زمینه ی خورشید در تصویر گرفته شده به وسیله ی فضاپیمای ناسا در نیمه شب 15 جولای نشان داده شده است.

این تصویر جهانی از اتمسفر زمانی گرفته شده است که فضاپیما در حدود 1.25 میلیون مایل (2 میلیون کیلومتر) از پلوتو است و ساختاری به کوچکی 12 مایل در عرض را نشان می دهد.

این تصویر در 23جولای به زمین رسیده است. جریان یخ و یک مه در حال گسترش خارق العاده در میان جدیدترین اکتشافات ماموریت فضاپیمای ناسا است، چیزی که فاصله ی پلوتو تا یک جهان یخ زده را نشان می دهد.

با وجود جریان یخ ها و سطح شیمیایی خارجی و گستردگی کوهستان و مه عظیم، پلوتو تنوع و گوناگونی حیرت آوری از نظر زمین شناسی سیاره ای (planetary geology)  نشان می دهد.

فقط هفت ساعت پس از نزدیک ترین فاصله ی تصویر ساز اکتشاف دور برد(LORRI) و گرفتن جریان نور خورشید از اتمسفر،مهی با ارتفاع 80 مایلی (130 کیلومتر ) بالای سطح پلوتو آشکار شد.

یک آنالیز اولیه از تصویر دو لایه ی متمایز از مه یکی در حدود 50مایلی (80 کیلومتر) بالای سطح و دیگری در ارتفاع 30 مایلی(50 کیلومتری) را نشان می دهد.

مه آشکار شده در این تصویر یک عنصر کلیدی در ایجاد ترکیب هیدروکربن کامل است، که به سطح پلوتو رنگ متمایل به قرمز می دهد. مدل ها شکل مه را زمانی که نور فرابنفش خورشید ذرات گاز متان را تجزیه می کند نشان میدهد، یک هیدروکربن ساده در اتمسفر پلوتو .

تجزیه ی متان سبب گسترش بیشتر گاز هیدروکربن کامل می شود مانند اتیلن و استیلن.

همانطور که هیدروکربن ها به پایین تر سقوط می کنند، قسمت های سردتر اتمسفر به سمت ذرات یخ متراکم می شوند که مه را به وجود می آورند.