مطالب علمی

تلسکوپ فضایی هابل ناسا از مجموعه ای اجسام ریز مایل به سبز روح گونه که ارواح زودگذر تپ اخترها هستند که برای مدت کوتاهی به زندگی برگشته و دوباره محو می شوند عکسبرداری نموده است.

ساختارهای درخشان شکلهای حلقه ای، حلزونی و بهم تنیده دارند. آنها الگوی واحدی ندارند. این تصویرها بصیرتی برای درک رفتار پیچیده کهکشانهای با هسته های پرانرژی به ما می دهند.

این تصویرهای تلسکوپ فضایی هابل مجموعه ای از حلقه های مایل به سبز عجیب مارپیچی و تنیده در هم را در اطراف هشت کهکشان فعال نشان می دهد. این کهکشانها میزبان یک تپ اختر درخشان هستند که ممکن است این ساختارها را  روشن کرده باشند.

اینگونه تصور می شود که خرده های اتری بیرون کهکشان میزبان به وسیله تابش فرابنفش قدرتمند یک سیاهچاله ابرپرجرم در مرکز کهکشان میزبان درخشان شده اند. فعالترین هسته این کهکشانها تپ اخترها نام دارند که در آنها مواد فروریزنده تا به نقطه ای داغ می شوند که نوری درخشان به اعماق فضا تابیده شود. این پرتو توسط یک دیسک درخشان ابرداغ گاز که به دور سیاهچاله می چرخد به وجود می آید.

این ساختارهای سبز روح گونه آنقدر دور در خارج کهکشان هستند که ممکن نیست تا ده ها هزار سال بعد از انفجار تپ اختر روشن شوند و همچنین ده ها هزار سال بعد از اینکه تپ اختر خود محو شود آنها ناپدید می شوند. این مقدار مدت زمانی است که طول می کشد تا نور تپ اختر به آنها برسد.

اگر فرض کنیم دو عدد سیاهچاله پرجرم که به دور هم در مرکز کهکشان میزبان می چرخند وجود دارند متغیر بودن این تپ اخترها شاید توضیح داده شود. این ممکن است بعد از اینکه دو کهکشان با هم ترکیب شدند اتفاق افتاده باشد. یک جفت سیاهچاله که دور هم می چرخند می توانند شارش پایای گاز فروریزنده را مختل نمایند. این باعث توقف ناگهانی درآهنگ فزاینده و انفجارهای برانگیخته تابش می شود.

http://www.nasa.gov/hubble

http://hubblesite.org/news/2015/13