ماه در اوج و حضیض
نقطه اوج و حضیض: دو نقطه متقابل مداری از جهت بیشترین تفاوت فاصله گرانی گاهی با هم است. به نقطه‌ای در مدار بیضوی، در دورترین فاصل هاز مرکز جرم مثل یک ستاره و قمرش، اوج یا اوج مرکزی گفته می‌شود. به نزدیک‌ترین نقطه در مدار بیضوی نسبت به گرانی گاه، حَضیض گفته می‌شود.
ماه روی یک بیضوی که زمین در یکی از کانون های آن قرار دارد می گردد، وقتی فاصله ی ماه تا زمین کم است می گوییم ماه درحضیض زمینی است وفاصله ی ماه تا زمین۳60۰۰۰ کیلومتراست ولی وقتی فاصله ی ماه تا زمین بیش تر است می گوییم ماه دراوج زمین است وفاصله آن تازمین ۴00۰۰۰کیلومتراست