کاسینی اقیانوس های احتمالی زیر سطحی را در سطح قمر کیوان پیدا کرد
این تصویر هنری نظریه ای که در مورد لایه های زیرین تیتان است که توسط اطلاعاتی که از فضاپیما کاسینی ناسا بدستمان رسیده کشیده شده است.
کره رنگارنگ تیتان بزرگترین قمر کیوان، در حال عبور از جلوی سیاره و حلقه اش با رنگ های واقعی است.
پاسادینا-کالیفرنیا. اطلاعات رسیده از فضاپیما کاسینی این امر را نشان داده است که تیتان، قمر کیوان، احتمالاٌ یک لایه از آب مایع در زیر لایه یخی اش دارد.
محققین میزان زیادی انبساط و انقباض بر روی این قمر که در حال گردش به دور کیوان بود را دیدند. و نتیجه گیری کردند که اگر تیتان کلا از سنگ سخت تشکیل شده باشد. نیروی جاذبه کیوان باعث به وجود آمدن برآمدگی و شاید هم جذر ومد هایی به اندازه یک متر بر روی این قمر خواهد شد. داده های فضاپیما نشان داده است که نیروی جاذبه کیوان باعث به وجود آمدن جذر و مدهایی به اندازه 10 متر می شود که گویای این امر است که تیتان تماماٌ از مواد جامد و صخره ای تشکیل نشده است. این یافته ها در شماره امروز ژورنال علم به چاپ رسیده است.
لوسیانو لس، نویسنده ارشد این مقاله و عضوی از تیم کاسینی از دانشگاه سپینزا در رم، ایتالیا گفت: "یافته های کاسینی از جذر و مد های بزرگ تیتان به این نتیجه اجتناب ناپذیر ختم می شود که یک اقیانوس نهفته در اعماق تیتان است. جستجو برای آب از تحقیقات مهم در منظومه خورشیدی است و اکنون مکان دیگری را رد یابی کرده ایم که آب به میزان زیاد وجود دارد.
فقط 16 روز طول می کشد که تیتان به دور کیوان بگردد و دانشمندان توانستند شکل آن را در مکان های مختلف گردشش مطالعه کنند. چرا که تیتان کروی نیست و تا حدی شبیه توپ راگبی است. محور چرخش آن در زمانی که به کیوان نزدیک تر بود کشیده و بلند شده و 8 روز بعد، زمانی که تیتان از کیوان دورتر شده بود از حالت کشیده در آمده و بیشتر حالت کروی به خود می گیرد.کاسینی این اثرات کششی و رانشی را اندازه گرفته است.
دانشمندان مطمئن نبودند که کاسینی بتواند برآمدگی های به وجود آمده بر روی تیتان را توسط نیروی گرانشی کیوان شناسایی کند. با اجرای چند پرواز با ارتفاع کم از تاریخ 27 فوریه 2006 تا 18 فوریه 2011 محققین توانستند ساختارهای درونی این قمر را با محاسبه نیروهای گرانشی تیتان مشخص کنند و داده ها را به شبکه فضای عمیق(DSN) بازگشت دادند.
سامی آسمار، یکی از اعضای تیم کاسینی در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادینا- کالیفرنیا گفت: "ما در حال انجام محاسباتی بودیم که به شدت حساس بودند، خوشبختانه کاسینی و DSN توانستند ارتباطشان را به خوبی حفظ کنند. جذر و مدهای تیتان که توسط کیوان به وجود آمده است در مقایسه با جاذبه ای که بزرگترین سیاره منظومه خورشیدیمان، مشتری بر برخی از قمرهایش وارد می کند بسیار کوچک است. به این دلیل که دستمان از حفاری بر روی تیتان کوتاه است این داده ها بهترین داده در مورد درون قمر تیتان است.
یک لایه اقیانوس نبایستی زیاد بزرگ یا عمیق باشد تا بتواند این جذر و مد ها را به وجود آورد. یک لایه مایع میان یک لایه خمیری و شکل پذیر و یک لایه جبه جامد باعث می شود که تیتان در گردش خود بتواند خمیده و سپس فشرده شود. از آنجا که سطح تیتان بیشتر از آب یخ تشکیل شده است که در بین قمرهای خارجی منظومه خورشیدی رایج است ، دانشمندان عقیده دارند که اقیانوس تیتان بیشتر از آب مایع تبدیل شده است.
در زمین، جذر و مد به خاطر جاذبه ماه و خورشید بر سطح اقیانوسهاست. در اقیانوس های آزاد این جذر و مد ها می توانند 60 سانتی متر بشوند. در حالی که آب راحت تر حرکت می کند، نیروی کشش از طرف خورشید و ماه نیز باعث می شود که سطح زمین در جذر ومد های جامد تا حد 50 سانتی متر برآمده شود.
وجود یک لایه آب مایع در زیر سطح تیتان به خودی خود نشان دهنده وجود زندگی نیست. دانشمندان معتقداند که زندگی در صورتی به وجود می آید که آب با سنگ در ارتباط باشد و ما هنوز نمی دانیم که بستر این اقیانوس سنگی است یا یخی. این نتایج مفاهیم بزرگتری در مورد تجدید سوخت متان بر روی تیتان دارد.
جاناتان لونین، یکی از اعضای تیم کاسینی در دانشگاه کرنل، اثاکا، نیویورک گفت: وجود آب مایع در تیتان به این دلیل مهم است که ما می خواستیم بفهمیم که متان چگونه در سطوح زیرین تیتان ذخیره شده و گاهی اوقات گازش به بیرون فوران می کند. این امر بسیار مهمی است چرا که هرچیزی که در مورد تیتان منحصر به فرد است به خاطر فراوانی متان است. با این حال متان موجود در سطح تیتان بی ثبات بود و از نظر زمین شناسی در زمان کوتاهی از بین می رود.
یک اقیانوس آب، که با آمونیاک شور شده است می تواند باعث به وجود آمدن مایعات آب-آمونیاک باشند که در سطح با حباب بالا آمده و متان را از یخ آزاد می کنند. یک چنین اقیانوسی می تواند به عنوان انباری از متان به حساب آید.