هابل میزبان فلاش های پر نور ستاره های تماشاچی مانند است.
تلسکوپ فضایی هابل ناسا عکسی از مجموعه ای از ستارگان گرفته است که بیشتر شبیه استادیومیست که قبل از اجرای برنامه چراغ های آن را خاموش کرده باشند و فضای استادیوم پر شده باشد از نور فلاش دوربین های عکاسی تماشاچیان. با این حال ستارگان زیاد این شئ که به اسم مسیر 107 (messier 107) شناخته می شود حداقل در مقیاس زمان انسان یک پدیده زود گذر نیست. این ستارگان باستانی برای میلیاردها سال درخشیده اند.
مسیر 107 یکی از خوشه های ستاره ای کروی با بیش از 150 ستاره است که در حوالی حلقه کهکشان راه شیری کشف شده است. این مجموعه های کروی حاوی صدها هزار ستاره بسیار پیر و جزء پیرترین اجزاء راه شیری هستند. ریشه خوشه های کروی و تاثیر آنها بر روی تکامل کهکشان تا حدی ناواضح باقی مانده است، برای همین دلیل ستاره شناسان آنها را همچنان از طریق عکس هایی مثل همین عکسی که هابل گرفته است مطالعه می کنند.
مسیر 107 مثل دیگر خوشه های کروی چگال نیست. با مقایسه تصویر این خوشه با دیگر خوشه هایی مثل مسیر 53 و مسیر 54، به این نتیجه می رسیم که ستارگان درون مسیر 107 آنقدر ها جمع و جور قرار نگرفته اند و درست مثل این است که طرفداران برنامه درون استادیوم را جدا جدا بتوان تشخیص داد.
مسیر 107 را می توان در صورت فلکی حوا یافت و فاصله اش تا منظومه شمسی 20000 سال نوری برآورد شده است.
ستاره شناس فرانسوی، پیر موشاین برای اولین بار این شئ را در سال 1782 و ستاره شناس بریتانیایی، ویلیام هرشل یک سال بعد این شئ را به طور جداگانه ثبت کرد. هلن ساویر،یک ستاره شناس کانادایی در سال 1947، مسیر 107 را به کاتالوگ ستاره شناسی معروف چارلز مسیر اضافه کرد.