رصدتلسکوپ هابل ناسااز یک جفت کوازارهای دوتایی در کهکشان های در حال ادغام
دانشمندان با کمک این تلسکوپ، به ده میلیارد سال پیش جهان، نگریسته و یک جفت کوازار (اختروش) را یافتند. فاصله این دو کوازار به حدی کم است که از دید تلسکوپ های زمینی، گویی در هم ادغام شده و تبدیل به یک جسم نورانی می شود. ولی این دو از دید تیز هابل دور نماندند.به نظر محققین، علت فاصله بسیار کم میان این دو کوازار این است که هر دو در هسته های دو کهکشان قرار دارند که در حال ادغام با یکدیگر هستند. نیروی عظیم گرانشی میان دو کهکشان باعث کشیده شدن این کوازارها و بوجود آمدن دنباله های بلند و موجی شکل شوند، که این دنباله ها منجر به طوفانی از تولد ستارگان تازه می گردد. نیرو و نور خیره کننده کوازارها از ابرسیاه چاله ها که به طرز حیرت آوری مواد اطرافشان را می بلعند تامین می شود. این شدت بلع مواد توسط ابرسیاه چاله باعث ایجاد سیلی از پرتوهای نورانی و درخشان می شود که نورش از مجموع نور میلیارها ستاره موجود در کهکشان میزبان آن سیاه چاله بیشتر است.پس از گذر چند ده میلیون سال، دو سیاه چاله، و در نتیجه دو کوازار در این دو کهکشان در حال ادغام با هم ترکیب می شود و با هم یک سیاه چاله غول آساتر از قبل می سازند. البته در چند میلیارد سال دیگر، زمانی که کهکشان راه شیری خودمان نیز شروع به ادغام شدن با کهکشان همسایه خود، یعنی آندرومدا می کند، همین اتفاق مجدداً رخ خواهد داد.