سرعت چرخش سه کوتوله قهوه ای به دور خود و محدودیت سرعت چرخش
همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، هرچه یک کوتوله قهوه ای سریع تر به دور خود بچرخد، دسته های رنگارنگ اتمسفر آن می توانند دستخوش تغییر شوند. برخی از کوتوله های قهوه ای می توانند در نور مرئی بدرخشند، لیکن این درخشش در طیف فروسرخ که فراتر از دید بشر است بیشتر می شود.کوتوله های قهوه ای که بعضی وقتها با عنوان "ستاره های ناقص الخلقه”failed stars" نیز شناخته می شوند، می توانند تا بیش از سرعت 200.000 مایل در ساعت (321.868 کیلومتر در ساعت) به دور خود بچرخند، البته با تمام این تفاسیر، این اجرام نیز از محدودیت های سرعت مستثنی نیستند.دانشمندان با استفاده از تلکسوپ فضایی اسپیتزر ناسا، این سه کوتوله قهوه ای که سریع ترین کوتوله های یافته شده هستند را کشف نموده اند. با اینکه جرم این کوتوله ها از غالب سیارات بیشتر است (حدود چهل الی هفتاد برابر جرم مشتری، ولی با حجم و قطری تقریباً برابر با این سیاره)، اما آنقدر سنگین نیستند که بتوانند همچون ستاره ها، گرما و نور تولید کنند. بعبارتی این اجرام، میانه رو ترین اجرام آسمان هستند. و با اینکه آشنایی مردم با این اجرام اصلاً با سطح دانش عمومی در مورد سیارات و ستاره ها قابل مقایسه نیست، تعداد آنها تنها در کهکشان ما به بیش از چند میلیارد می رسد.سریع ترین این اجرام تقریباً هر یک ساعت یک بار به دور خود می چرخد (این زمان برای مشتری، ده ساعت است)، و طی تحقیق منتشر شده در مجله Astronomical، سرعت چرخش این کوتوله های قهوه ای دارای محدودیت است، و اگر از این سرعت فراتر روند، می تواند منجر به متلاشی شدن کوتوله شود. که از میان این سه کوتوله، بزرگترین آنها با سرعت صد کیلومتر در ثانیه (سیصد و شصت هزار کیلومتر در ساعت) به دور خود می چرخد.