مطالب علمی

تشکیل یک کهکشان مارپیچی

میدانهای مغناطیسی در NGC 1063، یا M77، در این تصویر ترکیبی از این کهکشان در محدوده های نور مریی و پرتو ایکس به شکل خطهای جریان نشان داده شده اند. این تصویر توسط تلسکوپ فضایی هابل، NuSTAR یا آرایۀ طیف نگاری هسته ای و پروژۀ نقشه‌برداری آسمانی دیجیتال اسلون یا SDSS به دست آمده است. میدانهای مغناطیسی در راستای تمام طول بازوهای مارپیچی پرجرم –24000 سال نوری پهنا(8ر0 کیلوپارسک)- همسو شده اند که این بدان معناست که نیروهای گرانشی که شکل کهکشان را خلق می نمایند نیز میدان مغناطیسی آن را فشرده می نمایند. این موضوع نظریۀ پیشرویی که در مورد این سوال که بازوهای مارپیچی چطور به این شکل خاص درمی آیند؟ که تحت عنوان "نظریۀ موج چگالی" شناخته شده است را تقویت می نماید. رصدخانۀ اِستِراتوسفِریک برای ستاره شناسی فروسرخ یا SOFIA این کهکشان را با استفاده از نور بسیار فروسرخ (89 میکرون) مورد مطالعه قرار داد تا ویژگیهای میدان مغناطیسی آن را که رصدهای قبلی با استفاده از تلسکوپهای مریی و رادیویی نتوانسته بودند شناسایی نمایند، آشکار سازد.