سحابی خرچنگ از نگاه هابل
در‌واقع سحابی خرچنگ، پیامد بجا‌مانده از انفجار ابر نواختری‌در سال ۱۰۵۴ میلادی است که مملو از رشته های مرموز و اسرار آمیز می‌باشد.
رشته های سحابی خرچنگ نه تنها فوق العاده پیچیده هستند بلکه به نظر می رسد جرم کمتری‌از آنچه در ابرنواختر اصلی خارج شده دارند و ضمناً سرعتشان بیش از حدِ انتظار ناشی از یک انفجار آزاد است.
تصویر شاخص فوق که‌توسط‌تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، در سه رنگ جهت بهره مندی علمی ارائه گردیده است.( قرمز نشان‌دهنده گسیل اتم های اکسیژن در گاز سرد، سبز نشانگر اتم های اکسیژن در گاز داغ و آبی گسیل اتم های سولفور در گاز‌گرم را نمایش می دهد.)
سحابی خرچنگ حدود ده سال نوری گستردگی دارد. در مرکز سحابی یک تپ اختر موجود است: ستاره ای نوترونی با فشردگی خورشید اما فقط به اندازه یک شهر کوچک.
منبع:
https://apod.nasa.gov/apod/ap200823.html
ترجمه: آتنا عليمحمدي