تلسکوپ هابل یک کهکشان پَردار را رصد کرد.
این تصویر از کهکشان مارپیچی که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است بسیار جالب است زیرا دارای طبیعتی ظریف و پردار می باشد. این بازوهای "پشمالو" دال بر این واقعیت می باشد که در تحولات اخیر این کهکشان با نام NGC 2775، تشکیل ستاره در کهکشان نسبتاً آرام بوده است. تقریباً هیچگونه تشکیل ستاره در مرکز کهکشان که با یک برآمدگی بزرگ و نسبتاً تهی کهکشانی پر شده، همان جایی که تمام گازهای آن مدتها قبل به ستاره ها تبدیل شده، وجود ندارد. NGC 2275 در دستۀ کهکشانهای مارپیچی پشمالو یا (نرم-ظاهر) دسته بندی شده است و 67 میلیون سال نوری دورتر در صورت فلکی خرچنگ قرار دارد. میلیونها ستاره آبی، جوان و درخشان در بافت بازوهای پردار، تنیده شده با رگه های تیرۀ غبار می درخشند. به نظر می رسد بافت این ستاره های آبی و داغ منجر به تشکیل ستاره در نزدیکی ابرهای گاز شوند. سپس شکل کلی پردار مارپیچی بازوها به دلیل جدا شدن ابرهای گاز هنگام چرخش کهکشان به وجود می آید. طبیعت چرخشی کهکشانهای پشمالو در تضاد با طرح محکم مارپیچ ها که بازوهای واضح و مشخص مارپیچی دارند می باشد.
این تصویر از کهکشان مارپیچی که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است بسیار جالب است زیرا دارای طبیعتی ظریف و پردار می باشد. این بازوهای "پشمالو" دال بر این واقعیت می باشد که در تحولات اخیر این کهکشان با نام NGC 2775، تشکیل ستاره در کهکشان نسبتاً آرام بوده است. تقریباً هیچگونه تشکیل ستاره در مرکز کهکشان که با یک برآمدگی بزرگ و نسبتاً تهی کهکشانی پر شده، همان جایی که تمام گازهای آن مدتها قبل به ستاره ها تبدیل شده، وجود ندارد. NGC 2275 در دستۀ کهکشانهای مارپیچی پشمالو یا (نرم-ظاهر) دسته بندی شده است و 67 میلیون سال نوری دورتر در صورت فلکی خرچنگ قرار دارد. میلیونها ستاره آبی، جوان و درخشان در بافت بازوهای پردار، تنیده شده با رگه های تیرۀ غبار می درخشند. به نظر می رسد بافت این ستاره های آبی و داغ منجر به تشکیل ستاره در نزدیکی ابرهای گاز شوند. سپس شکل کلی پردار مارپیچی بازوها به دلیل جدا شدن ابرهای گاز هنگام چرخش کهکشان به وجود می آید. طبیعت چرخشی کهکشانهای پشمالو در تضاد با طرح محکم مارپیچ ها که بازوهای واضح و مشخص مارپیچی دارند می باشد.
hین تصویر از کهکشان مارپیچی که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است بسیار جالب است زیرا دارای طبیعتی ظریف و پردار می باشد. این بازوهای "پشمالو" دال بر این واقعیت می باشد که در تحولات اخیر این کهکشان با نام NGC 2775، تشکیل ستاره در کهکشان نسبتاً آرام بوده است. تقریباً هیچگونه تشکیل ستاره در مرکز کهکشان که با یک برآمدگی بزرگ و نسبتاً تهی کهکشانی پر شده، همان جایی که تمام گازهای آن مدتها قبل به ستاره ها تبدیل شده، وجود ندارد. NGC 2275 در دستۀ کهکشانهای مارپیچی پشمالو یا (نرم-ظاهر) دسته بندی شده است و 67 میلیون سال نوری دورتر در صورت فلکی خرچنگ قرار دارد. میلیونها ستاره آبی، جوان و درخشان در بافت بازوهای پردار، تنیده شده با رگه های تیرۀ غبار می درخشند. به نظر می رسد بافت این ستاره های آبی و داغ منجر به تشکیل ستاره در نزدیکی ابرهای گاز شوند. سپس شکل کلی پردار مارپیچی بازوها به دلیل جدا شدن ابرهای گاز هنگام چرخش کهکشان به وجود می آید. طبیعت چرخشی کهکشانهای پشمالو در تضاد با طرح محکم مارپیچ ها که بازوهای واضح و مشخص مارپیچی دارند می باشد.
این تصویر از کهکشان مارپیچی که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است بسیار جالب است زیرا دارای طبیعتی ظریف و پردار می باشد. این بازوهای "پشمالو" دال بر این واقعیت می باشد که در تحولات اخیر این کهکشان با نام NGC 2775، تشکیل ستاره در کهکشان نسبتاً آرام بوده است. تقریباً هیچگونه تشکیل ستاره در مرکز کهکشان که با یک برآمدگی بزرگ و نسبتاً تهی کهکشانی پر شده، همان جایی که تمام گازهای آن مدتها قبل به ستاره ها تبدیل شده، وجود ندارد. NGC 2275 در دستۀ کهکشانهای مارپیچی پشمالو یا (نرم-ظاهر) دسته بندی شده است و 67 میلیون سال نوری دورتر در صورت فلکی خرچنگ قرار دارد. میلیونها ستاره آبی، جوان و درخشان در بافت بازوهای پردار، تنیده شده با رگه های تیرۀ غبار می درخشند. به نظر می رسد بافت این ستاره های آبی و داغ منجر به تشکیل ستاره در نزدیکی ابرهای گاز شوند. سپس شکل کلی پردار مارپیچی بازوها به دلیل جدا شدن ابرهای گاز هنگام چرخش کهکشان به وجود می آید. طبیعت چرخشی کهکشانهای پشمالو در تضاد با طرح محکم مارپیچ ها که بازوهای واضح و مشخص مارپیچی دارند می باشد.