مطالب علمی

ماموریت TESS ناسا نخستین سیاهچالۀ ستاره خرد کن خود را رصدکرد

 دادههای TESS به ما این امکان را می دهد تا دقیقاً ببینیم چه زمان این پدیده نابودگر به نام    ASASSN-19bt شروع به درخشان تر شدن کرده است. کاری که تا به حال امکان آن نبوده است. اطلاعات نخستینِ بدست آمده از این رصد به طور باورنکردنی ای برای مدل سازی فیزیک این انفجارها مفید می باشند. زمانیکه یک ستاره خیلی به یک سیاهچاله نزدیک می شود، نیروهای جذر و مدی شدید آن را به صورت یک جریان گاز متلاشی می کنند. دم این جریان از این سیستم دور می شود در حالیکه مابقی آن به شکل یک دیسک از خرده ریزها به دور سیاهچاله قرار می گیرند.  در این پدیده ها معمولاً میزان گسیل پرتوی ایکس دیده شده پایین می باشد. دانشمندها به طور کامل  نمی دانند چرا در این پدیده هایِ نیروهای جذر و مدی میزان زیادی گسیل فرابنفش و میزان کمی پرتوی ایکس تولید می شود.  ستاره شناسها فکر می کنند که سیاهچالۀ ابر پرجرمی که ASASSN-19bt را به وجود آورده حدود6 میلیون بار از خورشید پرجرم تر است. این سیاهچاله در مرکز کهکشانی به نام  2MASX J07001137-6602251 که حدود 375 میلیون سال نوری از ما فاصله داشته و در صورت فلکی ماهی پرنده در نیم کره جنوبی آسمان است، قرار دارد. ستارۀ نابود شده از نظر اندازه ممکن است مشابه خورشید ما بوده باشد. پدیده های نیروی جذر و مدی به طور باور نکردنی ای کمیاب می باشند. آنها در هر 10000 تا 100000 سال یکبار در کهکشانی به اندازۀ کهکشان راه شیری ما اتفاق می افتند. برای مقایسه ابر نواختر در هر حدوداً 100 سال رخ می دهد. در کل، ستاره شناسها حدود 40 پدیدۀ نیروی جذر و مدی تا به حال مشاهدهکرده اند و دانشمندها پیش بینی کرده اند که TESS احتمالاً تنها یک یا دو تا از این پدیده ها را در دو سال نخستین ماموریتش می بیند. برای اطلاعات بیشتر به آدرس https://www.nasa.gov/tess-transiting-exoplanet-survey-satellite  مراجعه کنید.