نگریستن با دقت هابل به فاصله ای دور
این تصویر یک سیستم تحدب گرانشی به نام SDSS J0928+2031را نشان می دهد. ستاره شناسها در حال بررسی رصدهای تلسکوپ هابل از این نوع تحدب گرانشی هستند تا در مورد نحوه شکل گیری ستاره ها و تحول آنها در کهکشانهای دوردست تحقیق کنند. تحدب گرانشی به ما کمک می کند تا اجسامی که در غیر اینصورت خیلی کدر یا بسیار کوچک دیده می شدند را مطالعه نماییم. زمانیکه یک جسم بزرگ- مانند یک خوشۀ کهکشانی پرجرم- فضا را با میدان گرانشی بزرگش تغییر شکل می دهد، باعث می شود تا نور کهکشانهای دوردست از مسیری تغییر شکل یافته و خمیده عبور نمایند. آن همچنین نور را تقویت نموده و باعث می شود رصد و مطالعه منبع نور برای ما امکان پذیر شود. در این تصویر دو کهکشان بیضوی عمده در نزدیکی مرکز تصویر می بینیم. گرانش ناشی از خوشه کهکشانی که این کهکشانها درونش می باشند مانند عدسی گرانشیِ گفته شده در بالا عمل می نمایند و به ما اجازه می دهند تا کهکشانهای دوردست تری که پشت آنها قرار گرفته اند را ببینیم. ما اثر این تحدب گرانشی را به صورت خطهای نازک و خمیده از نور اطراف هر دوی این کهکشانهای بزرگ می بینیم. این تصویر با تلسکوپ هابل به عنوان بخشی از برنامۀ Sloan Giant Arcs رصد و گرفته شده است. برای اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/2019/hubble-peers-into-the-vast-distance