LHC برخوردهایی با انرژی بالا(3)
اطلس و smc بزرگترین و وسیع ترین آشکارساز در LHCهستند، علاوه بر این LHC میزبان پنج آشکارساز دیگری هم هست، یکی از این آشکارسازها که یک ماه در سال کار می کند، موقعی است که یون های سنگین از داخل یک شتابدهنده فرستاده می شود. آزمایشاتی که انجام می شود روی مرحله گذار از محلولی که دارای مقادیر زیادی ترکیبات آلی است، میتواند نور بندازد. در اقیانوس های اولیه زمین، که در آن گمان می شد زندگی شروع گردیده تا سیستم سازمان یافته ای که در چند ثانیه اولیه بعد از بیگ بنگ اتفاق افتاد، آشکارساز LHCb ، پارامترهای مربوط به درهم کنش های ذرات سنگین که شامل کوارک ته است را اندازه گیری می کند. آشکارساز LHCf ، به پایون ها نگاه می کند که از برخوردها در نزدیکی راستای جلو بوجود می آید، هدف اینست که بینش در زمینه مبدا اشعه کیهانی با انرژی خیلی زیاد بدست آید. شاید معمایی که بیشتر، ذهن فیزیکدانان را درگیر خودش کرده است مربوط به این سوال است که چرا تصحیحات کوانتومی جرم هیگز به اندازه پایینی که هست نگهداری می کند. (125Gev/C^2)
دانشمندان همچنین مشتاق هستند که ماده سیاه را آشکارسازی کنند. این ماده سیاه میتواند نشان دهنده انرژی و اندازه حرکت گمشده باشد. که این می تواند کاملاً در چارچوب ابرتقارن وفق داده شود. آنها امیدوارند شرح دهند که چرا ماده به ضدماده برتری دارد. وتنها چیزی که می شود در موردش بحث کرد جستجوی جزئی ویژگی های هیگز است که LHC ، انرژی بالاتر به طور وسیع تولید خواهد کرد. آپگریت های عمده برای سال 2023 در نظر گرفته شده که شدت باریکه LHCرا اضافه کنند. آهنگ برخورد در واحد زمان 1000 برابر بیشتر از موقعی که از سال 2000-2013 ماشین را ران کرده بودند، خواهد بود. این افزایش شدت لازمه اش اینست که یک آپگریت های عمده انجام می شود برای آزمایشاتی که روی هم انباشته می شودکه شدت باریکه LHCرا اضافه کنند، که بتوانند تا سال 2035 آن را ران کنند.
www.physicstoday.orgمنبع: