مطالب علمی

چشمی آسمانی و نافذ به تلسکوپ هابل خیره گشت

این تصویر مهیج از تلسکوپ فضایی هابل سحابی سیاره ای NGC 3918 که ابری درخشان از گاز های رنگی می باشد را نشان می دهد. این سحابی در صورت فلکی قنطورس بوده و از زمین 4900 سال نوری فاصله دارد.
 در مرکز این سحابی بقایای یک غول سرخ در حال مرگ وجود دارد. در طول فاز نهایی انفجار این ستاره ها در سیر تحولاتشان، ابرهای عظیمی از گاز از سطح این ستاره ها خارج می شود که این قبل از این است که ستاره به صورت یک کوتوله سفید از پیله خود خارج شود. سپس تابش فرابنفش شدید از بقایای ناچیز ستاره باعث می شود که گازهای اطراف مثل یک علامت شبنما بدرخشد. این سحابی های رنگین و خارق العاده در میان مهیج ترین دیدنیهای آسمان شب هستند و اغلب شکلهای غریب و نامنظم دارند که هنوز توصیفی برای آنها در دست نیست.
جریان گازهای خروجی از انتهای این ساختار بزرگ تخمین زده شده است که با سرعتی برابر 350000 کیلومتر بر ساعت از ستاره به بیرون پرتاب می شوند.
 با استانداردهای پدیده های ستاره شناسی، سحابی های سیاره ای مانند NGC 3918 خیلی کوتاه عمرند- طول عمری تنها چند ده هزار سال.
این تصویر، ترکیبی از طول موجهای مریی و نزدیک به فروسرخ می باشد که توسط دوربینهای         Wide Field و  Planetary Camera 2تلسکوپ هابل گرفته شده اند. 
برای اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/2018/a-piercing-celestial-eye-stares-back-at-hubble