LHC برخوردهایی با انرژی بالا(2)
دسته های پروتون کوچکتر با دفعات بیشتر منجر به ذرات کلی بیشتر در واحد زمان می شود، بنابراین برخوردها بیشتر می شود. از نظر زمانی این دسته ها از هم جدا هستند. دسته ها اکنون شامل 11^10 *1.2 پروتون است که از نظر زمانی 25-^10 *25 ثانیه از هم جدا هستند. در مقایسه با اولین ران با انرژی 11^10 *1.7 پروتون که از نظر زمانی9-^10 *50 ثانیه در LHC است.
شما باید قادر باشید انرژی را در باریکه پروتون ذخیره کنید. توانی(مقدار انجام کار در واحد زمان) که در اینجا وجود دارد، می تواند یک تن مس را ذوب کند. این همان چیزی است که پروتون ها با خودشان حمل می کنند، این گفته مدیر شتاب دهنده ها و فناوری سرن است، ایشان همچنین اضافه می کند که LHC یک ماشین جدیدی است. ترکیب هر چیزی که این سیستم مدرن را اینقدر مهیج کرده است. شما از نظر دسترسی به انرژی، مرتب بالا می رود، به درخشندگی رو به افزایش دست می یابد. دانشمندان از این فرصت استفاده خواهند کرد در واقع پردازش اطلاعات انجام دهند، نه تنها جستجو چیزهایی که مشخص هستند بلکه چیزهای دیگری که کمتر واضح هستندف نیز دست یابند.
بزرگترین کشمکش آزمایشهای LHC اینست که از عهده روی هم انباشته گی تعداد زیادی از رویدادهایی که هم زمان اتفاق می افتد، برآید. از یک بیلیون برخوردی که در هر ثانیه اتفاق بیفتد، شاید چند صد رویداد برای مطالعه انتخاب شوند. از نظر آماری اکثر برخوردها جالب توجه نیستند. به عنوان مثال، در اطلس(آشکارساز دیگر) چشمگیرترین بهبود مربوط می شودبه قرار دادن یک سیستمی که ذرات را دنبال می کند. فقط یک سانتیمتر از محل برخورد فاصله دارد، اکثر ذرات یا متلاشی می شوند یا پایدارند که به آشکارساز برخورد می کند، یک فیزیکدان دانشگاه نیویورک که روی آشکارساز اطلس کار می کند گفته است، اگر ما بتوانیم بگوییم ذره ای کمی قبل از متلاشی دوام پیدا کرد این امر دستاویز بزرگی باشد، که به ما کمک می کند جای برخوردها را تشخیص دهیم که در کجا بوزون هیگز است یا یک کوارک تاپ است.