مطالب علمی

سفر به خورشید: چرا جستجوگر خورشیدی پارکر ذوب نمی شود؟

جستجوگر خورشیدی پارکر بیش از هر ماموریت دیگری برای بررسی خورشید به آن نزدیک می شود. این جستجوگر از این فاصله پرتاب ذره ها، انرژی و گرما از خورشید به سمت منظومه خورشیدی و حتی تا دورتر از نپتون را مورد بررسی قرار می دهد. 
این ناحیه که کُرونا نام دارد و جستجوگر در آن به می باشد بسیار گرم است. فضاپیما از میان موادی عبور       می نماید که دمایی بیش از یک میلیون فارنهایت دارند و در عین حال توسط نور شدید خورشید بمباران        می شود. 
پس چرا این فضا پیما ذوب نمی شود؟
این فضاپیما برای تحمل شرایط سخت و افت و خیز شدید دما طراحی شده است. نکته کلیدی در محافظ حرارتی ویژه و سیستم خودکار محافظ سفینه از نور شدید خورشید می باشد.
دلیل علمی اینکه فضا پیما ذوب نمی شود به تفاوت دما و گرما بر می گردد. دما سرعت ذره های ماده می باشد در حالیکه گرما میزان انرژی مجموع ذره ها است. از آنجاییکه در فضا چگالی ذره ها بسیار کم است بنابراین علی رغم دمای بالا گرمای کمی به فضاپیما منتقل می شود.
اما دمای هزاران درجه فارنهایت هنوز برای سفینه زیاد است و به یک لایه محافظ نیاز می باشد. این لایه محافظ TPS نام دارد که 2.4 متر قطر و 115 میلی متر ضخامت دارد. داخل این لایه فضاپیما در دمای 30 درجه ای محفوظ می ماند. این لایه محافظ می تواند تا دمای 1650 درجه سانتی گراد را تحمل نماید.
اما تمام قسمتهای این جستجوگر داخل این لایه محافظ نیست. وسیله ای که برای اندازه گیری و بررسی تابشهای خورشیدی می باشد خارج ای لایه است که طوری ساخته شده که در دمای بالا به خوبی کارکند.
لایه محافظ تنها سیستم محافظ فضاپیما نیست بلکه سیستمهای خنک کننده ای که مایع خنک کننده آنها آب می باشد نیز وجود دارند که فضاپیما را خنک می کنند.
این فضا پیما طی 3 ماه به مقصد خواهد رسید و در طول ماموریت 7 ساله خود 24 بار به دور خورشید خواهد گردید.