مطالب علمی

این تصویر را میدان به شدت عمیق و یا XDF می نامند. این تصویر با استفاده از تصاویری که در 10 سال اخیر در تلسکوپ فضایی هابل ناسا گرفته شده است به وجود آمده است که در آن تکه ای از آسمان را در مرکز میدان بسیار عمیق هابل قرار داده شده است. XDF یک جزئی از تصویر گرفته شده از ماه کامل است.

میدان بسیار عمیق هابل یک تصویر از بخش کوچکی از فضا در صورت فلکی کوره است که در طی سالهای 2003 و 2004 با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ساخته می شود. جمع آوری نورهای کم رنگی که در ساعت ها رصد مشاهده شد هزاران کهکشان دور و نزدیک نمایان شدند و این تصویر را به عکسی از دورترین نقطه ای که تا به حال بشر برداشته است تبدیل کرد.

عکس XDF جدید که رنگ های بیشتری را در بر دارد، بسیار با کیفیت تر است و در حدود 5500 کهکشان در محدوده کوچکتری نیز جای داده است. نور کم نور ترین کهکشان ها به اندازه یک ده میلیاردم روشنایی است که چشم انسان می تواند ببیند.

کهکشان های مارپیچی بسیار زیبایی که شبیه کهکشان راه شیری خودمان و کهکشان همسایمان یعنی آندرومدا هستند در این تصویر به چشم می خورند. درست مثل آن کهکشان های قرمز و تیره ای که تولد ستارگان در آن متوقف شده است. این کهکشان های قرمز رنگ به جا ماندگان رمبش دو کهکشان اند که در سال های پایانی عمرشان به سر می برند. دیگر کهکشان هایی که در این میدان پخش شده اند بسیار کوچک، کم نور و در دور دست ها قرار گرفته اند که مانند جوانه بذر هاییست که کهکشان های بزرگ امروز کاشته اند. تاریخچه کهکشان ها- - از اندکی پس از تولد اولین کهکشان ها تا کهکشان های بزرگ امروزه، مثل کهکشان راه شیری- - در این عکس قرار گرفته است.

هابل به بخش کوچکی از آسمان شرقی که در رصد های پیاپیی که در ده سال اخیر در زمانی که در مجموع 50 روز می شده، در 2 میلیون ثانیه پرتو گیری داشته است اشاره کرده است. با 2 دوربین اصلی هابل تا کنون بیش از 2000 تصویر از همان میدان گرفته شده است: دوربین پیشرفته برای تحقیقات و دوربین میدان باز 3 که دید هابل را تا حد دید مادون قرمز بالا می برد.

     

این تصویر اندازه زاویه میدان XDF را با اندازه زاویه یک ماه کامل مقایسه می کند. این را به خاطر داشته باشید که این تصویر به خاطر مکان ماه، تصویر واقعی XDF نیست.

گارث ایلینگورث، از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز، مدیر تحقیقات برنامه میدان بسیار عمیق 2009 هابل گفت: " XDF تا کنون عمیق ترین تصویریست که تا کنون از آسمان گرفته شده است و فاش کننده دورترین و کم نور ترین کهکشان هاییست که تا به حال دیده ایم."

جهان 7/13 میلیارد سال عمر دارد و XDF کهکشان هایی را آشکار می کند که به 2/13 میلیارد سال پیش بر می گردند. ما می توانیم دوران جوانی بیشتر کهکشان هایی که در XDF هستند را مشاهده کنیم. کوچک، در حال رشد، و معمولاً به طرز خصمانه ای در حال برخورد و ترکیب شدن با یکدیگ هستند. دوران ابتدایی کیهان زمان تولد سهمگین کهکشان هایی حاوی ستاره های پرنور آبی رنگ بوده است که به طور غیر عادی از خورشید ما پرنور تر بوده اند. نور به وجود آمده از آن اتفاقات در گذشته تازه در حال رسیدن به زمین است. بنابراین XDF یک تونل زمان به گذشته های دوردست است. جوانترین کهکشانی که در XDF دیده می شود، صرفاً 450 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ زندگی می کرده است.

هابل به ستاره شناسان اشکال اولیه کهکشان ها را در زمانی که جوان بودند را نشان داد. این خود مدرکیست برای اثبات این نظریه که جهان با زیاد شدن سنش تغییر می کند. درست مثل نگاه کردن به فریم های جداگانه یک فیلم، تحقیقات وسیع هابل ضرورت ساختاری در جهان باستان و مراحل زنجیره ای تکامل کهکشان ها را برای ما فاش می کند.