خطر اجرام آسماني
اگر خرده سياره اي با قطري بيش از يك كيلومتر با زمين برخورد كند نيروي مخربي كه ايجاد مي كند بيشتر از نيروي مخرب تمامي بمب هايي است كه در اين قرن روي زمين ريخته شده اند. اين برخوردزلزله اي جهاني ايجاد خواهد كرد كه سبب ويراني تمام شهرهاي جهان مي شود. امواج سهمگين به خشكي ها هجوم خواهند آورد و سبب نابودي هزاران كيلو متر مربع از سطح زمين خواهند شد. گرد و خاك عظيمي به هوا بر خواهد خاست و از تابش نور خورشيد به زمين جلوگيري خواهد كرد و بدين ترتيب حيات بر روي زمين به كلي نابود خواهد شد.
بهترين روش براي جلوگيري از يك تصادم وحشتناك، آگاه شدن از خطرات بالقوه است. اين روش فرصت لازم را براي ما به وجود مي آورد تا بتوانيم جسمي را كه در حال نزديك شدن به طرف زمين است از مسير خود منحرف كنيم . امكان اكتشاف اجسام كوچك يا بسيار دور به علت ابداع تلسكوپ هاي مجهز به دوربين هاي vi(CCDs)با فن آوري پيشرفته در حال افزايش است. اين دوربين ها مجهز به صفحهْ بسيار حساس به نور هستند. يكي از اين طرح ها،اجراي سيستم ردگيري خرده سياره هاي نزديك به زمين توسط ناسا مي باشد. اين پروژه از سال 1995 شروع شده و تا سال 2020 به پايان خواهد رسيد. هدف اين طرح بررسي وضعيت سنگ هاي آسماني است كه ممكن است در آينده به زمين نزديك شوند.
ستاره دنباله دار هال- بوپ iiiدر سال 1997 در آسمان ظاهر شد، و به وسيله اخترشناسان جهان مورد مطالعه قرار گرفت. در سال 1998 جستجوگري به فضا پرتاب شد تا با طي ميلياردها كيلومتر به اكتشاف ستاره دنباله داري بنام وايلد iv 2 _بپردازد.
گودال ايجاد شده از برخورد سنگ آسماني با زمين در ايالات متحده. اين گودال از برخورد خرده سياره اي در چهل هزار سال قبل با زمين بوجود آمده است. سياره اي بنام XF11 1997 در قرن آينده چندين بار از نزديك زمين عبور خواهد كرد.