مطالب علمی

کهکشانهای نامنظم و کهکشانهای مارپیچی با هم تقریباً 60 درصد کهکشانهای جهان محلی را تشکیل      می دهند. به هر حال علی رغم رایج بودن آنها، هر یک از کهکشانهای مارپیچی- مانند بلورهای برف- یکتا می باشد و هیچ دوتایی از آنها شبیه هم نیستند. این مسئله با شکل نامعمول کهکشان مارپیچی         NGC 6814 که هسته درخشان و بازوهای چرخان نامعمول آن که با الگوی پیچیده ای از غبار تاریک مواج شده و در این تصویر از تلسکوپ فضایی ناسا/اسا نشان داده شده است مشخص می شود.

NGC 6814 یک هسته خیلی درخشان دارد که نشانه واضحی است دال بر اینکه این کهکشان یک کهکشان Seyfert می باشد. این کهکشانها مرکزهای خیلی فعال دارند که می تواند انفجارهای قوی تابشی گسیل نمایند. قلب درخشان NGC 6814 یک منبع متغیر قوی تابش پرتوی ایکس می باشد که باعث   می شود دانشمندان گمان کنند در این مرکز یک سیاهچالۀ بسیار پر جرم با جرمی حدود 18 میلیون برابر خورشید وجود دارد.

از آنجاییکه NGC 6814 یک کهکشان خیلی فعال می باشد، تعداد زیادی منطقه های گازهای یونیزه در طول بازوهای مارپیچی آن توزیع شده اند. در این ابرهای بزرگ گاز یک انفجارِ تشکیل ستاره به تازگی رخ داده است و ستاره های آبی درخشانی که در تمام کهکشان به طور پراکنده دیده می شوند را به وجود آورده است.