بادهای خورشیدی ضعیف از راه رسیده و شفق های قطبی را می سازند
به روز رسانی: در 19 دی 1392، یک انفجار مواد خورشیدی یا CME که از خورشید در تاریخ 17 دی از خورشید حرکت کرده بود به فضای نزدیک زمین رسید. انفجار مواد خورشیدی ابرهای بزرگی از ذرات خورشیدی هستند که این ذرات آغازگر پروسه ای که به ایجاد شفق های قطبی می انجامد هستند.
در ابتدا، ذرات خورشید و میدان مغناطیسی موجود در CME باعث آزادسازی ذراتی می شوند که در نزدیکی زمین گیر افتاده بودند، که خود این عمل باعث ایجاد عکس العمل هایی در لایه های بالایی اتمسفر که در آن مولکول های اکسیژن و نیتروژن از خود فوتون های نور ساتع می کنند می شود. نتیجه آن شفق های قطبی است.
در 17 دی ماه، CME ساتع شده از خورشید به ظاهر تاثیر چندانی بر روی شفق های قطبی نداشته است، ولی با این حال عکاسان توانستند در نروژ چند تصویر از نورهای آبی- سبز رنگی که در آسمان سوسو می زدند که اندکی پس از رسیدن این CME به زمین به وجود آمده بود بگیرند.
شراره های خورشیدی دسته X که در 17 دی ماه در خورشید به وجود آمدند با ایجاد این CME ارتباط داشته اند. این پدیده خورشیدی می تواند میلیون ها تن ذرات خورشیدی را به فضا پرتاب کنند که تا فاصله سه روزه می توانند به زمین برسند. این ذرات نمی توانند از اتمسفر زمین عبور کرده و به انسان های ساکن روی زمین آسیبی برساند. ولی این ذرات می توانند سیستم های الکترونیکی موجود در ماهواره ها و زمین را تحت تاثیر قرار دهند.