دنباله دار
یک دنباله دار در سفرش در طول منظومه خورشیدی با خطرات و چالش های گوناگونی رو به رو می شود. تنها یک شراره خورشیدی بزرگ می تواند دنباله آن را از هم بدرد. قبل از اینکه این دنباله دار به مریخ برسد، در فاصله 230 میلیون مایلی خورشید، پرتوهای خورشیدی، آب دنباله دار را به جوش می آورد، این اولین مرحله انهدام دنباله دار است. و اگر دنباله دار از همه اینها جان سالم به در ببرد، پرتوها و فشار بسیار شدیدی که نزدیک به سطح خورشید وجود دارد می تواند به یکباره تمام آن را از میان ببرد.
دنباله دار ISON در حال طی چنین سفری است. این دنباله دار، سفر خود را از ناحیه ابر اوورت که بخشی از منظومه خورشیدی خودمان است شروع کرده و اکنون در حال حرکت به سمت خورشید است. این دنباله دار در روز عید شکرگزاری، یعنی هفت آذر (28 نوامبر) به نزدیک ترین فاصله اش از خورشید، یعنی در فاصله 730000 مایلی از سطح خورشید می رسد. اگر این دنباله دار از این مرحله جان سالم به در ببرد، می توان آن را از روی نیم کره شمالی زمین با چشم غیر مسلح دید و همانطور که می دانیم و پیش بینی شده است، ISON یک دنباله دار روشن و زیبا است.
حتی اگر این دنباله دار از عبور از کنار خورشید جان سالم به در نبرد، دنبال کردن سفر این دنباله دار می تواند به دانشمندان در فهم مواد تشکیل دهنده این دنباله دار و عکس العملش نسبت به محیط و توضیحاتی که در مورد ریشه منظومه خورشیدی می تواند داشته باشد، کمک شایانی داشته باشد. با نزدیک تر شدن این دنباله دار به خورشید، دانشمندان می توانند با تماشای این پدیده با اتمسفر وسیع خورشید و حتی با خود خورشید بیشتر آشنا شوند.