مطالب علمی

این تصویر در تاریخ 22 آبان 1392 در رصدخانه دینامیک خورشیدی توسط تصویر بردار مغناطیسی یا همان HMI گرفته شده است.

دو لکه بزرگ و پیچیده خورشیدی در حال حرکت از سطح خورشید هستند. یکی از آنها که فعالیت های خورشیدی قابل توجهی را در چند هفته گذشته تولید کرد، تقریباً به طور کامل چرخیده است. یک کله خورشیدی دیگر نیز در تاریخ 20 آبان به سمتی از خورشید آمده است که از زمین قابل رویت است. یک ناحیه فعال می تواند حاوی یک یا چند لکه خورشیدی باشد.

لکه هایی که در حال خارج شدن از دید هستند ناحیه فعال 1890 در ابتدا در تاریخ 11 آبان پدیدار شد و اکنون تقریباً در حال خارج شدن از دید ما از سمت افق سمت راست خورشید است. این ناحیه منشا چندین شراره خورشیدی با اندازه های متوسط و قابل توجهی است که به سمت زمین پرتاب شدند. آخرین شراره قابل توجه آن که در تاریخ 19 آبان رخ داد به عنوان دسته شراره های X1.1 دسته بندی شد.

لکه هایی که در حال وارد شدن در دید ما هستند

ناحیه فعال 1897 در بخش جنوب غربی خورشید در تاریخ 20 آبان به وجود آمد و مثل AR1890 تقریباً هم اندازه مشتری است.

شراره خورشیدی چیست؟

شراره های خورشیدی، انفجارهای قدرتمند پرتو هستند. پرتوهای مضری که از شراره های خورشیدی به سمت زمین می آید، نمی توانند از اتمسفر زمین عبور کرده و به انسان ها به طور فیزیکی آسیب برساند، با این حال، زمانی که این شراره ها به اندازه کافی شدید باشند، می توانند از اتمسفر و از لایه ای که سیگنال های GPS و ارتباطی حرکت می کنند، عبور کند.

چرا این شراره ها اکنون شدتشان افزایش یافته است؟

افزایش شدت شراره ها در این زمان بشیار طبیعی است، چرا که خورشید در حال رسیدن به انتهای دوره 11 ساله اش بوده و فعالیت های خورشیدی در این زمان به شدت افزایش پیدا می کند. انسان ها از زمان کشف این دوره خورشیدی که در سال 1843 انجام شد، این دوره ها را دنبال کرده اند و اکنون این امر که فعالیت های خورشید به حداکثر خود برسد، امری کاملا طبیعی تلقی می شود که نام آن بیشینه خورشیدی است.