ماه در اوج و حضیض
نقطه اوج و حضیض: دو نقطه متقابل مداری از جهت بیشترین تفاوت فاصله گرانیگاهی با هم است. به نقطه‌ای در مدار بیضوی، در دورترین فاصله از مرکز جرم مثل یک ستاره و قمرش، اوج یا اوج مرکزی گفته می‌شود. به نزدیک‌ترین نقطه در مدار بیضوی نسبت به گرانیگاه، حَضیض گفته می‌شود.
ماه روی یک بیضوی که زمین در یکی از کانون های آن قرار داردمی گردد، وقتی فاصله ی ماه تا زمین کم است می گوییم ماه درحضیض زمینی استو فاصله ی ماه تا زمین۳60۰۰۰ کیلومتراستولی وقتی فاصله ی ماه تا زمین بیش تر است می گوییم ماه دراوج زمین است وفاصله آن تازمین۴00۰۰۰کیلومتراست.