نقطه هاي اعتدال بهاري وپاييزي
مسير حركت ظاهري خورشيد بر كره آسمان (دايره البروج) نسبتبه استواي آسمان مايل است و زاويه ميان دو دايره 23 درجه و 27 دقيقه است.
يكي از دو نقطه تلاقي استواي آسمان و دايره البروج را نقطه اول حمل مي نامند. در اينجا خورشيد در مسير خود از بخش جنوبي دايره البروج به بخش شمالي آن استواي آسمان را قطع مي كند. نقطه ديگر موسوم به نقطه اول ميزان است. دراين نقطه خورشيد از بخش شمالي دايره البروج به بخش جنوبي آن زير استواي آسمان ميرود. هنگامي كه خورشيد در يكي از دو نقطه است، روز با شب در همه جاي زمين برابر است. خورشيد در حدود اول فروردين در نقطه اول حمل يا اعتدال بهاري است. خورشيد درحدود اول مهر ماه در نقطه اول ميزان يا اعتدال پاييزي است. زاويه ميل ميان اين دودايره علت اساسي فصول بر روي زمين است.
نقاط اعتدال ثابت و دايمي نيستند. هر نقطه به آرامي براستواي آسمان حركت مي كند و يك دور كامل را تقريباً در حدود 25800 سال مي پيمايد.اين حركت نقاط اعتدال، تقديم اعتدالين ناميده مي شود.
تقديم اعتدالين در جهت حركت عقربه هاي ساعت است حال آنكه حركت ظاهري خورشيد در خلاف جهت حركت عقربه هاي ساعت است. بنابراين وقتي خورشيد به اعتدال بهاري نزديك مي شود نقطه اخير نيز به پيشواز خورشيد مي آيد.
از اعتدال بهاري براي تعريف سال اعتدالي يا سال فصلي استفاده مي شود يعني آن چه معمولاً منظور ما از سال است. تعريف فني سال اعتدالي چنين است: مدت زمان بين دو عبور متوالي خورشيد از نقطه اعتدال بهاري.
حركت ظاهري خورشيد به دور زمين براي تعريف "سال" استفاده مي شود. سال مدت زماني است كه طول مي كشد تاخورشيد يك دور كامل از ميان ستارگان بگذرد و اين سال نجومي است نه سالي كه معمولاًدر نظر داريم و سال اعتدالي ناميده مي شود و بيست دقيقه كوتاهتر از سال نجومي است.