کهکشان های دوقلوی جدا نشدنی
با نگاه کردن به صورت فلکی مثلث در شمال نیم کره جنوبی می توانیم کهکشانی MRK 1034 را ببینیم. این دو کهکشان بسیار شبیه به یکدیگر بوده و نامشان PGC 907 و PGC 9071 است که بافاصله نزدیکی که نسب به هم دارند باعث شده توسط به هم نزدیک اند که با جاذبه یکدیگر به هم وابسته شوند، ولی با این حال هیچ آشفتگی گرانشی را نمی توان در این تصویر مشاهده کرد.
هر دو این اجرام کهکشان های مارپیچی هستند و به صورت کامل می توانیم آنها را رصد کنیم، بنابراین میتوانیم تفاوت های آنها را به خوبی مشاهده کنیم. کهکشان مارپیچ PGC 9074 دارای یک برآمدگی و دو بازو است که به سختی به دور هسته پیچیده شده اند، این مشخصات باعث شده است که دانشمندان این کهکشان را در دسته Sa قرار دهند.کهکشان PGC 9071 یک کهکشان Sb بوده و با همه شباهتش به کهکشان همسایه اش، برآمدگی کمتر و تفاوت اندکی در بازو هایش دارد، همچنین پیچ هایش نیز از هم دورتر است.
بازوهای مارپیچ هر دوکهکشان به شکل واضح، میزان زیادی گرد و غبار را نشان می دهد و این گرد و غبار باخوشه های آبی کم رنگ متشکل از ستاره های تازه مخلوط شده است. ستاره های سرد و مسنتر را می توان در برآمدگی زرد رنگ و نورانی بسیار چگال که در نزدیکی مرکز کهکشان است مشاهده کرد. کل ساختار هر کهکشان با یک هاله گرد و بسیار کم نور تر از ستاره های پیرتر که در خوشه های کروی جمع شده اند، احاطه شده است.
به مرور زمان این دوهمسایه یکدیگر را جذب می کنند. مراحل تشکیل ستاره افزایش یافته و نیروهای گرانشی دنباله های بزرگی از ستاره و گاز به وجود می آورد. بالاخره بعد از میلیون ها سال،ساختار این دو کهکشان در یکدیگر فرو رفته و به یک کهکشان بزرگتر و تازه تبدیل می شود.