تلسکوپ هابل شکل واقعی سحابی حلقه را نمایان می کند
شکل خاص سحابی حلقه، این سحابی را به ابهامی در کتابهای ستاره شناسی تبدیل کرده است. ولی رصدهای تازه تلسکوپ هابل از پوشش گازی درخشان یک ستاره خورشید مانند در حال مرگ، مساله تازه ای را نمایان می کند.
او دانل گفت: "با جزئیاتی که از هابل بدست آمد، ما شکل متفاوتی را نسبت به آنچه که در مورد این سحابی تاریخی می بینیم. رصدهای تازه هابل جزئیات بسیار بیشتری را نشان می دهند، و می بینیم که به آن سادگی که فکر می کردیم نبوده است."
این سحابی، 2000 سال نوری از زمین فاصله دارد و طول آن 1سال نوری است و در سحابی شلیاق قرار دارد، این سحابی برای ستاره شناسان آماتور،هدف رایجی است.
تمام این گاز در حدود 4000 سال پیش توسط ستاره مرکزی به بیرون رانده شده است. ستاره اصلی چندین بار بزرگتر از خورشید ما بوده است. بعد ازمیلیاردها سال تبدیل هیدروژن و هلیوم در هسته این ستاره، سوخت آن رو به اتمام رفت.سپس اندازه آن بزرگ و تبدیل به غول سرخ شد. در طول این مرحله، ستاره، لایه های گازی اش را به فضا رانده و با تمام شدن اعمال جوش اتم ها، شروع به رمبش کرد. یک چاه خود جوش نور فرابنفش از ستاره در حال مرگ، گازها را پر انرژی ساخته و باعث درخشش آن می شود.
حلقه های بیرونی زمانی به وجود آمدند که گازهای با سرعت بیشتر به مواد با سرعت کمتر برخورد کردند. این سحابی با سرعتی بیشتر از 43 هزارمایل در ساعت در حال منبسط شدن است ولی مرکز آن سریعتر از حلقه اصلی اش حرکت می کند.
سحابی حلقه تا بیش از 10000 سال دیگر منبسط خواهد شد، که به نسبت عمر یک ستاره دوره کوتاهی محسوب می شود. سحابی همینطور کم رنگ تر می شود تااینکه در فضای بین ستاره ای ناپدید شود.
مطالعه سرنوشت سحابی حلقه، اطلاعات خوبی در مورد سرنوشت خورشید خودمان در 6 میلیارد سال دیگر می دهد. خورشید از ستاره سازنده سحابی حلقه کوچکتر است پس بنابراین، پایان وافری نخواهد داشت.
زمانی که خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل شود، پس ازآنکه لایه های گاز بیرونی را به بیرون پرتاب کرد، بسیار آرامتر می سوزد. زمانی ک هستاره به میزان کافی برای روشن کردن گازها داغ شود، مواد بسیار دورتر خواهند بود.این فاصله بیشتر به این معنی است که سحابی خورشید کم رنگ تر خواهد بود چرا که طول آن بیشتر خواهد بود.