جمعیت پنهان ستاره های نوترونی مرموز
تصویر یک مگنتار به نام SGR0418+5729 (به طور کوتاه 0418 SGR) را نشان می دهد، یک نمونه از ستاره نوترونی که آهنگ چرخش نسبتاً آهسته دارد و انفجارهای پرتو ایکس بزرگ اتفاقی را تولید می نماید.
باقیمانده های چگال ستاره های مرده که به طور نامنظم باانفجارهای پر انرژی تابش منفجر شده نمونه ای از دورترین جرمهای شناخته شده در جهان است. سلسله کارهای مهم با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا و چندین ماهواره دیگر مگنتارهایی را نشان می دهد که ممکن است متفاوت تر- و معمولی تر- ازفکرهای پیشین باشند.
زمانیکه یک ستاره پرجرم سوختش تمام می شود، هسته آن رمبیده شده تا یک ستاره نوترونی، یک شی فوق چگال با حدود 10 تا 15 مایل پهنا را تشکیل دهد. انرژی گرانشی آزاد شده در این فرایند به سمت لایه های بیرونی در انفجار یک ابر نو اختر دور می شود و ستاره نوترونی را ترک می کند.
بیشتر ستاره های نوترونی با سرعت می چرخند- چند بار درثانیه- اما یک کسر کوچک از آنها آهنگ چرخش نسبتاً کم یک بار در چند ثانیه دارد درحالیکه انفجارهای پرتو ایکس بزرگ تصافی تولید می نماید. به دلیل تنها منبع باورکردنی برای انرژی گسیل شده در این انفجارها انرژی مغناطیسی ذخیره شده در ستارهاست، این شی ها را "مگنتار"می نامند.
بیشتر مگنتارها بر روی سطح خود میدانهای مغناطیسی خیلی قویدارند که ده تا هزار بار قویتر از میانگین همان برای ستاره های نوترونی است.رصدهای جدید نشان می دهند که مگنتاری که به نام SGR0418+5729 شناخته شده از این الگو پیروی نمی کند. آن میدان مغناطیسی سطحیمشابه با میدان مغناطیسی سطحی عمده ستاره های نوترونی دارد.
با مدل سازی تحول سرد شدن ستاره نوترونی و پوسته آن و نیز واپاشی تدریجی میدان مغناطیسی آن، محقق ها تخمین زدند که SGR0418 حدود 550000 سال سن دارد. این SGR0418 را پیرتر از بیشتر سایر مگنتارها می گرداندو این طول عمر بیشتر احتمالاً به شدت میدان مغناطیسی سطحی اجازه می دهد در طول زمان افت نماید. چون پوسته ضعیف شده و میدان مغناطیسی داخلی نسبتاً قوی است انفجارها هنوز می توانند رخ دهند.
مورد SGR 0418 ممکن است به این معنا باشد که تعداد زیادی مگنتارهای قدیمی تر با میدان مغناطیسی قوی پنهان زیرسطخ وجود دارد که نشان دهنده این است که آهنگ تولد آنها پنج تا ده بار بیشتر از آنچه که قبلاً فکر می شد می باشد.