ماه تنها قمر طبیعی زمین و پنجمین قمر بزرگ منظومه شمسی، چند میلیارد سال است که به دور
زمین می چرخد. هزاران سال است که انسان آن را نظاره نموده و به عنوان نشانی از خداوند به آن احترام گذاشته است. او همواره در این رویا بوده که روزی بتواند به این جهان همسایه سفر کند. ماه با پدیده های نوری منظم و از روی قاعده ای که مرتب تکرار می شود از قبیل هلال و
بدر به نیاکان ما یاری نموده تا بتوانند نخستین
تقویم های قابل استفاده را به وجود آورند. ماه به خاطر نزدیک بودن به زمین بعد از
خورشید درخشان ترین جرم آسمانی از دیدگاه زمینیان است. وقتی ماه در حالت تربیع دوم قرار می گیرد روشنایی ظاهری ماه (قدر) نسبت به ماه کامل کمتر می باشد، در این حالت (تربیع آخر) با
قدر6/12- می درخشد، و در صورت فلکی حوا قرار دارد. ماه همچنین اولین جرم آسمانی بود که انسان توانست در مورد فاصله، اندازه، ابعاد و مناظر آن به تحقیق و بررسی
بپردازد.