جدید ترین ماموریت مریخ ناسا گذشته و آینده را به هم پیوند می دهد.
پاسادینا- کالیفرنیا، جدید ترین ماموریت ناسا که امروز، 15 مرداد ماه بر سطح مریخ فرود می آید هم برای ماموریت های سالیان پیش ناسا و هم برای رویا پردازی دهه های آینده کمک خواهد رساند.
داگ مک کوییزشن، مدیر برنامه کاوش مریخ ناسا در اداره کل در واشنگتن گفت: " کنجکاو یک قدم جسورانه رو به جلو برای یادگیری مطالبی در مورد سیارات مجاور ماست. ولی این ماموریت تنها نیست، این ماموریت جزئی از برنامه تقویت شده و هماهنگ شده کاوش مریخ است. این ماموریت تاکید علمی برنامه را از تاریخچه وجود آب بر روی این سیاره به امکان وجود زندگی در حال و گذشته بر روی این سیاره تغییر داده است."
در حالی که فضاپیما آزمایشگاه علوم مریخ کنجکاو را بر روی سطح مریخ می نشاند، ناسا از مدار گرد ادیسه که از سال 2001 در حال خدمت است به عنوان یک ایستگاه مخابراتی برای تائید فرود برای تیم کاوشگر کنجکاو و کل دنیا استفاده می کند. از دید کنجکاو، در زمان فرود زمین در زیر خط افق قرار دارد. بنابراین این کاوشگر تازه در آن لحظه در ارتباط رادیویی با زمین نخواهد بود. دو مدار گرد جدید نیز گذر های کنجکاو را ضبط خواهند کرد، ولی این اطلاعات تا چند ساعت بعد در دسترس زمین نخواهد بود.
زمانی که کنجکاو در کنار کوهستانی در یک دهانه آتشفشانی در حدود ساعت 6 صبح 16 مرداد بر روی مریخ می نشیند، ماموریت 2 ساله این کاوشگر به وزن یک تن، آغاز می شود. با این حال، یکی از 10 ابزار علمی، یعنی شناساگر و ارزیاب کننده تابش، RAD، تا الان 221 روز اطلاعات را از زمانی که این فضاپیما به سمت مریخ پرتاب شده است را جمع آوری می کند.
دان هسلر، از موئسسه تحقیقاتی جنوب غربی در بولدر، کولو، محقق اصلی RAD کنجکاو گفت:" مشاهدات ما تا کنون برای برنامه ریزی برای ماموریت های انسانی مورد استفاده قرار گرفته است."
این دستگاه، پرتو های نور پنج شراره خورشیدی را که ذرات پرانرژی را به فضای میان سیاره ای پرتاب کرده بود را اندازه گیری کرد. تابش های بدست آمده از پرتوهای کیهانی که از انفجار ابر نو اختر ها بدست می آیند و برخی از دیگر رویدادهای دوردست از تمام اطلاعات بدست آمده از پرتوهای دریافتی از شراره های خورشیدی بیشتر بود. داخل فضاپیما، برخلاف سپر محکمی که به دور فضانوردان را در ایستگاه فضایی بین المللی احاطه کرده است، یافته های RAD به میزان اطلاعات زیادی که فضانوردان ناسا در حالت تابشی محدودشان دست یافته بودند کمک بزرگی کرد.
وظیفه اصلی کنجکاو، تحقیق در مورد این است که آیا منطقه مورد مطالعه تا کنون شرایط محیطی مناسب برای زندگی میکروبی داشته است یا خیر. برای انجام این کار، این کاوشگر یک بسته علمی با بار مفیدی 15 با بیشتر از بار مفیدی که کاوشگران قبلی حمل می کنند را حمل می کند. محل فرود، مکانی با ابعاد 20 کیلومتر در 7 کیلومتر است که کاوشگر در یک منطقه صاف و کم شیب تر از دیگر مکان هایی مثل لبه دهانه گیل و لبه مرکزی دهانه که به عام، کوه تیز نامیده می شود که از مدار گرد در آنجا مواد معدنی که در آب به وجود می آیند دیده شده است فرود می آید.
جان گروتزینگر از موئسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادینا، دانشمند پروژه کنجکاو گفت :"برخی از پسماند های درون منطقه فرود آنگونه اند که گویی به جا مانده از آب نیز هستند. ما یک محل فرود عالی داریم که برای ماموریت های قبلی بسیار راضی کننده بوده است ولی تا کنون اجازه استفاده از آن به دلیل وجود محدودیت های مهندسی در فرود آمدن و برخورد با یک نقطه دقیق و امن داده نشده بود. تیم دانشمندان در مورد کاوش کوه تیز و مناطق حاشیه ای دایره فرود بسیار خوشبین هستند."
مهندسین این ماموریت یک مانور جرثقیل هوایی که کنجکاو را از محفضه پشتی راکت بر روی سیم های پلاستیکی پایین می آورد چرا که کاوشگر برای استفاده از سیستم کیسه هوا که برای کاوشگران قبلی استفاده می شد بسیار سنگین است. آدام استلتزر از آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادینا، مدیر تیمی که این سیستم را ساخت گفت: " ما می دانیم که به نظر حماقت می رسد. این کار واقعاً نتیجه انتخاب های محتاطانه است" با طراحی سپر هوایی که کنجکاو را بلند و به حرکت در آورد، مهندسان توانستند سیستمی دقیق تر طراحی کنند تا دیگر مثل یک تکه سنگ سقوط نکند.