مقارنه ي ماه و زحل
زحل و ماه هنگام طلوع آفتاب سه شنبه بيست و هشتم شهريور ماه سال 91 ، مقارنه ي زيبايي را در افق شمالي آسمان تهران ترتيب ميدهند. در اين زمان هر دو اين اجرام در صورت فلكي سنبله قرار دارند و ارتفاع ماه و زحل به ترتيب 12 درجه و 8 درجه تخمين زده مي شود. قدر ماه 16/10- و زحل 74/0 مي باشد.
قطر زحل در استوا ۱۲۰.۵۴۰ کیلومتر، تقریبا ۱۰برابر قطر زمین است. این سیاره از زمین با چشم غیر مسلح قابل رویت است البته حلقه های آن دیده نمی شوند. زحل دورترین سیاره ای بود که ستاره شناسان باستان موفق به کشف آن شده بودند.این سیاره به مناسبت خدای کشاورزی رومیان، ساترن نام گرفت.
حلقه های زحل در اوایل قرن ۱۶ توسط ستاره شناس ایتالیایی، گالیله، کشف شدند. گالیله نتوانست با تلسکوپ کوچک خود این حلقه ها را به وضوح و به درستی رصد کند. او فکر می کرد که حلقه ها، قمر های بسیار بزرگ می باشند. در سال ۱۶۵۶، پس از به کارگیری یک تلسکوپ قوی تر، کریستیان هایگنس، ستاره شناس آلمانی، یک حلقه باریک مسطح حول زحل را توصیف کرد. هایگنس فکر می کرد که این حلقه یک صفحه جامد از برخی مواد است. در سال ۱۶۷۵، دومنیکو کاسیني، یک ستاره شناس آلمانی متولد فرانسه، کشف دو حلقه مجزا که با گروه هایی از اقمار کوچک شکل گرفته بودند را اعلام نمود. مشاهدات بعدی از زحل وجود تعداد بیشتر این حلقه ها را ثابت نمود. حلقه های باریکی که هفت حلقه اصلی را شکل می دهند در سال ۱۹۸۰ کشف شدند