شهابها
شهاب پدیده ای زود گذر است که فقط چند ثانیه دوام می آورد، آنچه که می بینیم در آسمان مثل تیر می گذرد،خود این شی نیست بلکه خط روشنی است که بر اثر عبور جسم جامد کوچکی درجو زمین ،ایجاد می شود شی حقیقی را که سبب ایجاد این پدیده می شود ،در حالیکه هنوز در حال پرواز باشد،شهابواره می گویند.این شی بر اثر اصطحکاک با اتمهای جو گرم می شوند.در نتیجه ی این گرما هوا یونیزه می شود و اتمهای آن الکترون از دست می دهند.وقتی که اتمهای یونیزه الکترونهای آزاد "می یابند" بار دیگر با آنها ترکیب می شوند،و این الکترونها به ترازهای پایینتر اتمها گذار می کنند.و بر اثر این گذارها ،که این الکترونها دست کم موقتاً درتراز انرژی 2متوقف می شوند،نور ایجاد می شود.
قسمت اعظم شهابوارها بزرگتر از دانه ی شن نیستندو حد اکثر به اندازه ی یک ریگ اند، که در خلال پرواز منهدم می شوند.گاهی یک جسم بزرگتر وارد جو می شود که منظره ای تماشایی به نام آذرگوی یا شهاب آتشین ایجاد می کند.اگر این شی پس از پروازش دوام آورد و روی زمین بیفتد آن را شهاب سنگ می نامیم.شهابوارها معمولاًبه مشاهده گرانشان بطور نسبی نزدیک اند،فاصله آنها تا مشاهده گران در حدود 160 کیلومتر و گاهی هم نزدیکترند
بخش علمی مرکز علوم و ستاره شناسی تهران