یک سحابی وسیع, ابط الجوزا را در بر می گیرد
فضانوردان با استفاده از وسایل VISIR بر روی یک تلسکوپ عظیم که توسط رصدخانه اروپای جنوبی انجام شد به یک تصویر مادون قرمز از یک سحابی وسیع دست یافتند که ستاره بسیار بزرگ ابط الجوزا را در بر گرفته است.
ابط الجوزا در آسمان زمستان در نیم کره شمالی در صورت فلکی جبار قابل رویت است و اگر این ستاره جای خورشید ما قرار داشت, تا مدار مشتری پیش می رفت, یک اندازه متورم شده که نشانگر مرحله پیشرفته ای در تکامل ستاره است.
تصویر تازه شامل جزئیاتی از مشاهدات NACO می باشد, مشاهداتی که در حلقه مرکزی, جایی که دایره سرخ مرکزی دارای قطری برابر با چهار و نیم برابر مدار زمین است و این امر نشان دهنده مکان سطح قابل مشاهده ابط الجوزا است که با استفاده از داده های تازه VISIR که با امواج مادون قرمز با طول موج های متفاوتی گرفته شده اند می باشد. نواحی آبی به طول موج های کوتاه و نواحی قرمز به طول موج های بلند تر مربوطند.
آرایش بدست آمده از عکس های درونی که نشانگر تصاویر نزدیک به ستاره هستند احتمالا مربوط به جزئیات سازماندهی شده عکس جدید می باشد که از فاصله 60 میلیارد کیلومتری این غول سرخ گرفته شده است (چیزی در حدود 400 برابر فاصله بین زمین و خورشید) علاوه برآن حتی در پهنه یک تکان قوسی در فاصله حدود 100 بار از پوشش غباری هست که بوسیله باد ستاره ای فعل و انفعالات داخلی ابط الجوزا با خلا متوسط بین ستاره ای بوجود آمده است.
آنچه قابل توجه است, پوشش نامتقارن گردو غبار است که نشانگر این می باشد که کاهش مواد از ابط الجوزا به یک صورت بی قاعده است. همچنین ما یک پوسته جزئی را به عنوان شاهد داریم که به ظاهر بخش داخلی پوشش گرد و غباری می باشد. 30 تا 60 سال طول می کشد تا این گازها از فوتوسفر ستاره به ناحیه داخلی پوسته گرد و غبار نقل مکان کنند.
ابط الجوزا مقداری مواد را در خود جای داده است که جرمش تقریبا به اندازه جرم مواد خورشید در 10000 سال است. این مواد در فواصل بین ستاره ای به همراه گرد و غبار غنی شده با اکسیژن که متعاقبا در تشکیل ستاره ها نقش دارند در حرکت اند.
منبع:www.astronomy-education.com