ابر نواختری در NGC 2525
کهکشان مارپیچیِ نواردارِ زیبای بزرگِ NGC 2525، 70 میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد. آن در آسمان شبِ زمین داخل مرزهای صورت فلکیِ جنوبی کشتی(Puppis) می درخشد. بازوهای مارپیچی آن به همراه ابرهای تیرۀ غبار، ستاره های آبی پرجرم و منطقه های تشکیل ستاره ی به رنگ صورتی کم رنگ در پهنای عکس زیبای این کهکشان به عرض 60000 سال نوری که توسط تلسکوپ هابل گرفته شده، امتداد دارند. در محدوده ی بیرونی NGC 2525 در سال 2018 نقطه ای درخشان رصد شد که ابرنواختر SN 2018gv نام دارد و درخشان ترین ستاره در تصویر در پایین سمت چپ می باشد. در تایم لپسی که مدتیک سال از یک سری رصدهای هابلمی باشد، انفجار ستاره ای- انفجار هسته ای ستاره کوتوله ی سفید که با بلعیدن جرم ستاره ندیم اش ایجاد شد-دیده می شود که به آرامی از نظرها محو شد. این ابرنواختر از نوع Ia شناسایی شده است و درخشش آن به عنوان یک شمع استانداردِ-standard candle- کیهانی در نظر گرفته شده است. ابرنواخترهای نوع Ia برای اندازه گیری فاصله ها تا کهکشانها استفاده می شوند و آهنگ انبساط کیهان را مشخص می کنند.